Heruitgaven van Oorlogsliefde en De verrader verschenen bij Hollands Diep in april 2025

Hij dreef tientallen verzetsmensen in handen van de Duitsers en pleegde eigenhandig twee moorden. Als een kameleon trok hij door de kringen van het verzet en won het vertrouwen van burgermeesters en vooraanstaande politici. Hoe heeft deze mislukte elektrotechnicus en charmante fantast het zo 'ver' weten te schoppen? Na 1945 werd hij ook nog eens als contraspion gebruikt door de Engelsen en beleefde hij de wonderlijkste avonturen in Duitsland en Rusland. 'Ik heb heel veel meegemaakt, en zou het, wanneer ik alles in een boek zou lezen, niet voor waar aannemen. De werkelijkheid is soms erger en vreemder dan de grootste fantasie.' Met deze woorden sprak Van der Waals, in het Huis van Bewaring in 1946, ten slotte dan toch nog de waarheid.

Nooit heeft ze erover willen praten, maar in Oorlogsliefde doet ze eindelijk een boekje open. Zij hield van hem en ze wasm ervan overtuigd dat hij van haar hield. Zij was nog geen twintig, hij was twaalf jaar ouder en een charmante en vermogende baron die aan de goede kant stond. Dacht zij. Zijn verhalen kon ze niet controleren; het was oorlog. Het was te mooi om waar te zijn, dacht Corrie. Ze had gelijk. Anton van der Waals leverde talloze verzetslieden aan de Duitse bezetters uit, hij deinsde niet terug voor moord, maar hij zorgde goed voor zijn Corrie. En zij genoot. Tot de twijfel toesloeg en ze het vermoeden kreeg dat hij dubbelspel speelde en misschien een bedrieger, een verrader was. Maar toen kon ze niet meer terug. Sterker nog, ze moest zijn spel meespelen.