Vele Amsterdammers dachten in de herfst van 1983 hetzelfde. Ze zagen zijn foto in de krant en riepen uit: ‘Hè? Wimpie?’ Dat Willem Holleeder tot zoiets in staat was. Van de andere drie gefotografeerden hadden ze het misschien voor mogelijk gehouden dat ze achter de ontvoering van Freddy Heineken zaten, maar niet van onze Willem. Later, na zijn straf, kwam Holleeder opnieuw in de publiciteit, als vermeende bendeleider en sluwe afperser van zakenlieden. ‘s Lands meest beruchte crimineel zou weer voor vele jaren ‘voor schut gaan’, zoals ze in zijn bakermat, de Jordaan, zeiden. Maar wat ging nou precies aan zijn misdaden vooraf? Hoe kwam hij zover?
Auke Kok voerde talloze gesprekken met klasgenoten, leraren, vrienden, buren en familieleden. Dit is het verhaal van Wimpie, van de arme volkswijk de Jordaan waar goed en kwaad door elkaar liepen, van het gezin dat aan de achterkant niet zo vredig was als aan de voorkant, van de driftige, drankzuchtige vader Holleeder die voor... Heineken werkte.

‘Er is al veel gepubliceerd over de misdaden van Holleeder. Kok voegt daar iets wezenlijks aan toe: een genuanceerder beeld van de topcrimineel. Hij schreef een fascinerend jongensboek over een Amsterdams gozertje dat door zijn ouders in het gareel wordt gehouden maar zich daar bijna letterlijk onderuit worstelt… Het boek is ook een mooie zedenschets van de Jordaan in de jaren zeventig en tachtig.’ Menno van Dongen, de Volkskrant ****

Kok slaagde erin toegang te krijgen tot de familie van Willem. Hij sprak met onder anderen broer Gerard en zus Astrid, verder met klasgenoten en docenten van de lagere en middelbare school, met buurtgenoten, sportschoolinstructeurs, politieagenten, officieren van justitie en een enkele persoon uit het criminele milieu. Holleeder zelf mocht van de gevangenisdirecteur niet aan het boek meewerken. Al die gesprekken leveren een kleurrijk beeld op van het leven van de jonge Holleeder en van de Jordaan.’ Jan Meeus, NRC Handelsblad

‘Het boek fascineert op elke pagina.’ Nederlands Dagblad

Verschenen bij De Bezige Bij, in 2011.

Header image: © Rene Bouwman / HH